W „okienku lirycznym”, które będzie emitowane w radiu „Wilno” każdą sobotę, przedstawimy uwadze Państwa sylwetki współczesnych twórców poezji wileńskiej, zaprezentujemy ich twórczość. Usłyszycie Państwo relacje o twórczości autorów wileńskich jak też zagranicznych, w których twórczości Wilno i Wileńszczyzna zajmuje wiele miejsca.
„Okienko Liryczne”, którego gościem jest utalentowany młody autor, wileński poeta młodej generacji, Albert Bogdanowicz.
Albert Bogdanowicz jest osobą wysoce inteligentną, dobrze zapowiadającym się poetą, jest wilnianinem, absolwentem wileńskiego Gimnazjum Inżynieryjnego im. Joachima Lelewela, obecnie studiuje na Politechnice Warszawskiej na Wydziale Elektroniki.
Od kilku lat pisze wiersze, a jego twórczość jest pozytywnie oceniana przez krytyków literackich.
Wiersze, które dotąd ukazały się spod pióra młodego autora niejednokrotnie zdobywały laury pierwszeństwa w konkursach literackich oraz były wyróżniane wśród bardzo wielu innych prac twórczych młodych wileńskich autorów.
Ostatnio wiersze Alberta Bogdanowicza zostały załączone do antologii wydanej w Słupsku pt. „Wykroję sobie kawałek nieba”.
Okienko Liryczne, w którym pokrótce zaprezentowana jest treść antologii pt. „Świat idzie inną drogą”. W antologii, wydanej w Polsce, a mianowicie w Słupsku, w 2016 r., ukazały się wiersze o tematyce wiejskiej, a ciekawostką jest to, że wśród polskich autorów mieszkających w powiecie słupskim są też poeci z kresowym rodowodem.
A mianowicie poetka Regina Adamowicz, która do Polski przyjechała z woj. nowogródzkiego i zamieszkała w Koszalinie. Jako poetka debiutowała w Wydawnictwie Armii Krajowej Okręgu Nowogródzkiego „Próby Literackie” w 1944 r. wierszami „Las w Katyniu” i „Wstańmy o świcie” Wydała 6. tomników, w tym 1 dla dzieci. W Polsce jej wiersze są publikowane w antologiach Oficyny Wydawniczej „Mak” w Szczecinie oraz Starostwa Powiatowego w Słupsku. Za swoją twórczość literacką autorka dotychczas otrzymała wiele wyróżnień oraz nagród w konkursach ogólnopolskich.
W antologii, której tytuł pochodzi od tytułu wiersza polskiej poetki Anny Karwowskiej, współautorki wydania, „Świat idzie inną drogą”, znalazły się również wiersze i niektórych wileńskich autorów.
Wiersze w toku audycji prezentuje prowadząca „Okienko Liryczne” Teresa Markiewicz.
Radio Wilno. „Okienko Liryczne” z udziałem młodego poety Daniela Dowejki, który w toku audycji prezentuje swój debiutancki tomik wierszy pt. „Przed wichrem z meteorytów”.
Daniel Dowejko pochodzi z podwileńskiej wsi Grikienie.
W Wilnie ukończył z wyróżnieniem Gimnazjum im. Jana Pawła II i będąc jeszcze uczniem pod pieczą nauczycieli polonistów zaczął pisać wiersze.
Obecnie studiuje księgowość na Uniwersytecie Wileńskim, jednakże ma potrzebę pisania i odnajduje na to czas.
Na łamach prasy, a mianowicie w kolumnie literackiej „Pegaz”, która jeszcze do niedawna funkcjonowała w „Rocie” – w dodatku do „Tygodnika Wileńszczyzny”, jako autor debiutował przed kilkoma laty. Jako młody twórca mowy wiązanej brał również aktywny udział w imprezach literacko-muzycznych, w tym konkursach, organizowanych na Wileńszczyźnie i w Polsce. Niejednokrotnie zdobywał też laury.
Dorobek twórczy młodego autora na dzień dzisiejszy to przede wszystkim jego wiersze zamieszczone w kilku antologiach, które ostatnio ukazały się drukiem na Litwie i w Polsce.
Natomiast podsumowaniem twórczości młodego autora, jak na ten czas, jest jego debiutantcki tomik wierszy pt. „Przed wichrem z meteorytów”, który ukazał się w br.
Tomik jest zilustrowany reprodukcjami prac znakomitego wileńskiego malarza Czesława Połońskiego, który chętnie współpracuje z wileńskimi autorami.
Do wiadomości sympatyków naszej audycji
W 2018 r. Daniel Dowejko jako laureat konkursu literackiego był gościem naszego programu, więc dla tych Państwa, których zaciekawi rozmowa sprzed kilku lat zapraszamy do archiwum „Okienka Lirycznego”.
Bożena Naruszewicz zdobyła rozgłos jako poetka i malarka dopiero przed kilkoma laty, chociaż od dawna pisze i maluje. Jak sama zaznacza, „Okienko Liryczne”, w którym wzięła udział w 2018 roku, pomogło jej wyjść z zaszufladkowania, uwierzyła w siebie i otrzymała dawkę optymizmu, by tworzyć dalej i otworzyć się na otaczający świat.
Osiągnięcia, które wpisały się w jej biogram, to przede wszystkim fakt, że jest członkinią Twórczego Związku Polskich Malarzy na Litwie „Elipsa” oraz członkinią Stowarzyszenia Polskich Literatów i uczestniczy w wielu imprezach kulturalnych odbywających się na Wileńszczyźnie.
Pomimo malowania obrazów twórczyni ilustruje wiersze autorów, z którymi ma stały kontakt nie tylko w kraju, ale i w Polsce.
W br. ukazał się jej debiutantcki tomik, który sama zilustrowała, a którego treść również sama prezentuje w niniejszym odcinku „Okienka Lirycznego” Radia Wilno.
„Okienko Liryczne”, w którym proponuje się ciąg dalszy prezentacji twórczości autorów, którzy są połączeni bądź są potomkami repatriantów wywodzących się z Ziemi Wileńskiej.
W audycji prezentujemy wiersze poetki Bogumiły Żongołłowicz (z domu Trockiej), poetki, pisarki i dziennikarki, która obecnie mieszka w Australii, jednakże jej korzenie wywodzą się z Wileńszczyzny. W 2019 r. podczas odbywających się imprez w ramach Festiwalu Literackiego „Maj nad Wilią”, w którym wzięła udział Bogumiła Żongołłowicz, podczas zwiedzania Litewskiego Centralnego Archiwum, poetka odnalazła dokumenty potwierdzające, że jej przodkowie mieszkali właśnie tu, na tych terenach. Polska poetka jest członkiem Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Australijskiego Stowarzyszenia Autorów. Jej debiutancki tomik ukazał się w 1984 r., gdy jeszcze mieszkała w Polsce. Natomiast w programie prezentujemy przemyślenia, jak to określiła autorka, Bogumiła Żongołłowicz, z tomiku wydanego w 2018 r. pt. „(Nie)śmiertelnie. Z komentarzem Adama Kubackiego”. Komentarz pomijamy.
„Okienko Liryczne”, w którym czytane są wiersze Tomasza Snarskiego z Gdańska, młodego, utalentowanego polskiego autora, z zawodu prawnika, uczestnika kilku spotkań poetyckich w ramach Międzynarodowego Festiwalu Poetyckiego „Maj nad Wilią” odbywającego się w Wilnie.
Urodzony jest w Gdańsku, tam też mieszka, ale Wilno jest mu bardzo bliskie.
W ramach 26. Międzynarodowego Festiwalu Poetyckiego „Maj nad Wilią” odbyła się wycieczka do Centralnego Archiwum Litwy, podczas której gdańszczanin odnalazł fakty stwierdzające o tym, że Wilno jest rodzimym miastem jego przodków.
Wilno zajmuje także wiele miejsca w twórczości młodego autora. M.in. tomik pt. „Werblista”, z którego treść podajemy w audycji, jest zadedykowany „Babci Basi, której, jak sam podaje, zawdzięcza Wilno”.
Romuald Mieczkowski, wileński poeta, organizator „Majów nad Wilią” w ten sposób określa twórczość młodego autora: „Wiersze Snarskiego, to zamknięte historie, z puentą, które mu podpowiada codzienna intuicja, a w sprawach zasadniczych – sumienie. Z rozterkami odwiecznego strażnika praw i narratora, którego słowa bywają werblami, jakie nie milkną, gdy mimo wszystko i nade wszystko wierzy w człowieka, ład i piękno naszego świata”.
W 2015 r. poeta został laureatem konkursu „Polacy Wielu Kultur” za tekst pt. „Wilno moich marzeń” oraz za działania na forum europejskim na rzecz praw językowych Polaków na Litwie.
„Okienko Liryczne”, w którym proponujemy przypomnieć lub pokrótce zapoznać się z twórczością oraz życiorysem wspaniałej poetki z ubiegłego wieku, która dzieciństwo i młodość spędziła w Wilnie, a jest nią Wanda Dobaczewska z domu Niedziałkowska. Jako poetka zadebiutowała w 1920 roku tomikiem wierszy „Na chwałę słońca”. Wiersze, które utworzyły treść tego zbiorku powstały w Wilnie, do którego emocjonalnie była bardzo przywiązana. Ponadto Wileńszczyznę uznawała za swoją „małą ojczyznę”, o której zawsze pamiętała.
Mieszkając w Wilnie poetka aktywnie uczestniczyła w życiu kulturalnym oraz literackim miasta nad Wilią. Była jedną ze znanych postaci ruchu niepodległościowego, oświatowego i publicystycznego. Przed wybuchem II wojny światowej wydała 4 tomiki poezji oraz 3 powieści i nowele.
W 1927 roku została członkinią Związku Zawodowego Literatów Polskich, a od 1933 roku wiceprezesem wileńskiego oddziału Związku Literatów Polskich.
W 1935 roku otrzymała Nagrodę im. Filomatów za powieść pt. „Zwycięstwo Józefa Żołądzia”. W tymże roku na Wniosek Polskiej Akademii Literatury minister nadał jej „Srebrny Wawrzyn Akademicki”.
Wanda Dobaczewska była jedną ze współorganizatorek Wileńskich Śród Literackich, współpracowała z wieloma wydaniami, w tym z „Kurierem Litewskim”, „Przeglądem Litewskim”, „Robotnikiem”, kwartalnikiem „Środy Literackie” oraz innymi.
Poetka pisała również interesujące powieści dla dzieci.
W latach 1940-45 Wanda Dobaczewska była więźniarką obozu w Ravensbrück, po powrocie z niemieckiego obozu koncentracyjnego, pracowała w Bibliotece Narodowej w Warszawie. Wspomnienia z obozu opisała w książce „Kobiety z Ravensbrück”.
W 1947 roku poetka przeniosła się do Torunia, gdzie pracowała w Rozgłośni Polskiego Radia oraz aktywnie uczestniczyła w pracach Związku Literatów Polskich.
Natomiast od 1951 roku zamieszkała w Żninie i mieszkała tu aż do śmierci nadal kontynuując swoją twórczą działalność.
„Okienko Liryczne”, w którym są zaprezentowane wiersze z tomiku „Pszczeli samorząd” autorstwa Aleksandra Sokołowskiego, twórcy, o którym zwłaszcza na Wileńszczyźnie dużo się mówi, ale jego twórczość, szczególnie dla młodego pokolenia, jest bardzo mało znana.
Aleksandr Sokołowski urodził się w 1935 r. we wsi Nielidziszki w rejonie wileńskim. Ukończył Miednicką Szkołę Średnią, a następnie Wileński Instytut Nauczycielski, jest również absolwentem Szawelskiego Instytutu Pedagogicznego. W ub. wieku, w okresie sowieckim, pracował jako wizytator szkół w rejonie wileńskim. W czasach już niepodległej Litwy znalazł zatrudnienie i pracował kilka lat jako wykładowca na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym.
W 2009 roku, już będąc na emeryturze, po zakończeniu kariery zawodowej, zainicjował założenie Republikańskiego Stowarzyszenia Literatów Polskich i został jego prezesem. Funkcje prezesa, będąc w ścisłej współpracy z także przebywającą od lat na emeryturze dziennikarką Jadwigą Podmostko, pełni dotychczas.
Dorobek twórczy autora to kilka wydanych tomików, w tym, ostatnim wydaniem jest zbiorek pt. „Pszczeli samorząd”. Tomik został wydany w 2009 r. niedużym nakładem, zilustrowany przez wileńskiego malarza, śp. Władysława Ławrynowicza, więc zachęca do przewertowania edycji.
„Okienko Liryczne”, w którym czytane są wiersze Ireny Stopierzyńskiej, polskiej poetki i publicystki, urodzonej na Litwie.
W 1946 roku w ramach repatriacji Irena Stopierzyńska wraz z całą rodziną wyjechała do Polski i zamieszkała na Warmii. Po ukończeniu szkoły średniej została absolwentką Wydziału Filozoficznego na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a po kilku latach pracy w Klubie Inteligencji Katolickiej w Warszawie wyjechała do Belgii, by kontynuować naukę na Uniwersytecie Katolickim. W 1971 r. wróciła do Polski. Pracowała w instytucjach związanych z Ministerstwem Kultury, w tym w redakcjach pism publicystycznych. Swój pierwszy tomik poetycki wydała w 2004 roku, następnie ukazało się jeszcze kilka tomików wierszy jej autorstwa.
W niniejszej audycji są prezentowane wiersze z tomiku pt. „Pejzaże słowem oplecione” wydanego w 2010 roku w Warszawie. Swoje tomiki poetka ilustruje własnoręcznie.
„Okienko Liryczne” z młodą i energiczną, uzdolnioną muzycznie i zaangażowaną w działalność artystyczną na rzecz rozwoju polskiej kultury na Wileńszczyźnie, wieloletnią kierownik zespołu folkowego – „Kapela Świętojańska” – Emilią Żdanowicz-Pečkienė. Read more
