Poetka, literat, fotografik, autorka wielu zbiorków poetyckich oraz książek reporterskich opisujących losy Polaków poza Polską, redaktor naczelna i edytor czasopisma emigracyjnego „Listy z daleka”, Leokadia Komaiszko urodziła się w miejscowości Nasielany na Wileńszczyźnie, w polskiej rodzinie patriotycznej, Antoniny z domu Suswiłło i Zygmunta Komaiszko.
Jak wspomina sama poetka, pierwsze nauki przyrodnicze oraz zasady moralności pobierała od babci Weroniki, matki Zygmunta. Natomiast ojciec wdrażał tajniki pisania i polskości, a mamusia nauczała porządku i dyscypliny.
Po początkowej szkole w Nasielanach, ze złotym medalem ukończyła szkołę średnią w Bujwidzach. Studiowała dziennikarstwo na uniwersytecie w Mińsku, po studiach zatrudniła się i pracowała w jedynym polskim dzienniku ukazującym się na terenach byłego Związku Sowieckiego – „Czerwony Sztandar” („Kurier Wileński”).
W 1994 roku wyjechała do Belgii i tam mieszka dotychczas. Od 1996 roku redaguje społecznie i wydaje periodyk społeczno-literacki i kulturalny w języku polskim – „Listy z daleka”, który jako unikatowe czasopismo został włączony do Biblioteki Klasycznych Tekstów Literatury Świata w ramach projektu UNESCO.
Jej prace ukazują się przeważnie w języku polskim i francuskim. W swoim czasie dla Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich jako tłumacz przełożyła antologie poetyckie z języka polskiego na języki francuski oraz litewski.
Leokadia Komaiszko jest współzałożycielką Stowarzyszenia Słowiańskich i Bałtyckich Kultur „SlaWa” oraz polsko-belgijskiej organizacji non-profit „Salon Polonais Culture Art Littérature”.
Mieszkając na obczyźnie zasłynęła jako autorka książek reporterskich o Polakach w Kazachstanie, w Syberii, Kaukazie, Białorusi i w Litwie.
Dotychczas ukazała się pokaźna liczba książkowych edycji jej autorstwa, to m.in.: „Nawet ptaki wracają” „Wiatr z Hamburga” „Même les oiseaux reviennent” i „Światło Północy”.
W całokształcie twórczości Leokadii Komaiszko nie zabrakło również zbiorków poetyckich. Są to następujące wydania książkowe: „W stronę światła”, „Motyle na łąkach dzieciństwa”, „Zielonosenne kaktusy” „Tajemny kwiat ruty” „Leodium, qui sera à moi”.
Wiersz poetki pt. „Razem jesteśmy Ziemią” jest przetłumaczony na kilka języków Europy i świata.
Poetka i prozaik jest także współautorką almanachów poetyckich, książek, portali oraz audycji radiowych i telewizyjnych na tematy dotyczące emigracji np. Kresów, Litwy, Polski i Belgii. Bierze udział w telewizyjnych i radiowych programach literacko-dziennikarskich w języku polskim, francuskim, angielskim i litewskim, jak też współpracuje artystycznie oraz technicznie z belgijską i francuską kinematografią.
Twórczość poetycka i reporterska Leokadii Komaiszko w różnych latach była kilkakrotnie wyróżniana i nagradzana. Wśród licznych nagród i honorowych wyróżnień znalazły się m.in.: Nagroda Specjalna miesięcznika „Reporter” za reportaże z Kazachstanu; Nagroda Honorowa Konsulatu Rzeczypospolitej Polskiej w Brukseli i Polskiego Stowarzyszenia Autorów, Dziennikarzy i Tłumaczy w Europie za książkę „Nawet ptaki wracają”; Nagroda Klubu Inteligencji Polskiej w Wiedniu – „Złota Sowa Polonii” w kategorii media polonijne w Europie i na świecie (Wiedeń 2014), srebrny medal Labor Omnia Vincit za przekłady literackie z języka polskiego na francuski (Poznań 2016).
Za całokształt prac w promowaniu polskości zagranicą, w 2009 roku Leokadia Komaiszko została uhonorowana nagrodą specjalną II edycji konkursu „Polak Roku” w Belgii.
Razem jesteśmy Ziemią
Leokadia Komaiszko, Belgia 2013
Są takie miejsca i chwile pełne,
gdy niebo śpiewa i człowiek
mówi w wielu językach naraz.
Suma summarum, tego znaczenie?
Przetrwa twoja kultura, moja.
Pamięć o twoich przodkach
i moich. Nieś swoje! Ja pójdę
z moim! Dróg nie zabraknie.
Kuferków i szkatuł wystarczy.
Na planecie tęczą przepasanej.
Pod słońcem. I w galaktykach mniej
znanych. Razem jesteśmy Ziemią.