Aleksander Sokołowski urodził się 26 lutego 1935 roku w miejscowości Nielidziszki w rejonie wileńskim. Ukończył Miednicką Szkołę Średnią, następnie Wileński Instytut Nauczycielski i Szawelski Instytut Pedagogiczny. Pracował na stanowiskach dyrektora szkoły, następnie wizytatora szkół w rejonie wileńskim.
Był wykładowcą na Wileńskim Uniwersytecie Pedagogicznym oraz na Uniwersitas Studiorum Polona Vilnensis w Wilnie.
Pedagog, poeta i naukowiec zmarł 30 czerwca br. w wieku 87 lat. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu w Miednikach, nieopodal rodzimej miejscowości.
Autor wileński, Aleksander Sokołowski, za życia zaliczył 30 publikacji naukowych, książki z dziedziny pedagogiki i monografii. Wydał dziewięć tomików poetyckich: „Iskrzące się drzewo”, „Wiatraki historii”, „Kolce losu”, „Kontrasty”, „Podanie o zwrot ziemi”, „Dzierżawa”, „Pszczoły i ludzie”, „Umykające chwile”, „Maraton miłości. Erotyki”.
Był jednym z założycieli oraz niezmiennym aż do śmierci prezesem Republikańskiego Stowarzyszenia Literatów Polskich, powstałego w 2009 roku, a jako naukowiec należał do Stowarzyszenia Naukowców Polaków Litwy, był również członkiem Związku Polaków Litwy, należał do Związku Pisarzy Litwy oraz Związku Literatów Polskich.
Wiersze autorstwa poety znalazły się w kilku antologiach, m.in.: „Sponad Wilii cichych fal”, „W stronę Wilna”, „Antologia Tysiąclecia” oraz w innych zbiorowych wydaniach.
W 2004 r. na IV Światowym Dniu Poezji w Warszawie pod patronatem UNESCO otrzymał nagrodę literacką.
„Kawalerski Krzyż Zasługi”, którym został odznaczony w 2021 roku, podsumował wieloletnią działalność społeczną śp. Aleksandra Sokołowskiego.
Natomiast jego pasją nade wszystko było pszczelarstwo, które uprawiał aż do śmierci na odzyskanej ojcowiźnie. Na podstawie obserwacji życia i zachowania się pszczół napisał tomik wierszy pt. „Pszczeli samorząd”.
Aleksander Śnieżko, wileński poeta, autor tekstów wielu piosenek oraz tłumacz, który w ciągu 20 lat był niezawodnym pomocnikiem w działaniach organizacyjnych zmarłego wieloletniego prezesa, najpierw Sekcji Polskich Literatów przy Związku Pisarzy Litwy, a następnie z oddaniem wspierał go w pracach na rzecz Republikańskiego Stowarzyszenia Literatów Polskich, o śp. Aleksandrze Sokołowskim powiedział, że „był łamaczem lodów”, mając tu na uwadze twardy charakter zmarłego oraz jego dążenia do osiągania celów, które pragnął natychmiast urzeczywistniać.
Wspomnienia o śp. poecie Aleksandrze Sokołowskim Okienko Liryczne uzupełnia prezentacją zbiorku „Maraton miłości”. Erotyki.
Treść zbiorku wskazuje na to, że, jak zaznacza Andrzej Dębkowski, polski poeta, krytyk literacki i wydawca, nie jest do końca książką o miłości, a podtytuł Erotyki to tylko pewien rodzaj emocjonalnego zaufania sobie i bliskości życia w zgodzie z naturą”. Reasumując krytyk konstatuje, że „miłosne uniesienia są tylko i wyłącznie odniesieniem do stanu duszy i tęsknotą za pewnym stanem umysłu, w jakim znaleźć się może każdy z nas.”